De Lege Cel

Auteur: René Swartenbroekx , In regie van Kris Luyckx

Seizoen 2003 - 2004

Een kwarteeuw geleden verschijnt een 'doordeweeks' artikel in de krant: "Een jongen van zeventien wordt vermoord door een Turkse gastarbeider".
René Swartenbroekx is geschokt en geïntrigeerd door de plotse dood van één van zijn oud-leerlingen. Hij trekt met een bandrecorder op pad om het verhaal achter het krantenartikel te reconstrueren. Het resultaat is een verhelderend boek dat scherp en ondubbelzinnig het onvermogen van mensen schetst om de eigen cultuur te kaderen in een ruimer perspectief. Het is dan ook een pleidooi voor begrip én actieve integratie van de allochtone gemeenschap vanuit een geloof in de universele waarden en verworvenheden van onze eigen Westerse cultuur.

EEN WOORDJE VAN VOORZITTER KRIS LUYCKX
'Bompa en Bébé'

Een stuk hernemen, is niet vanzelfsprekend. Er waren echter veel goede redenen om het toch te doen.
Precies tien jaar geleden besloot onze vereniging een nieuwe koers te varen. Het concept dat toen werd uitgewerkt, steunde op drie pijlers. Een volkse én pakkende programmatie, het integreren van muziek en techniek in onze producties én het creëren van een huiselijk, gezellig kader tijdens de opvoeringen.

‘De lege cel' is in het groeiproces van Ootello dan ook onmiskenbaar een mijlpaal. De introductie van café-theater, het aantrekken van onze vaste huiscomponist Ronald Buersens en een bewuste keuze voor een eigentijds en geëngageerd stuk, zorgden voor een echte doorbraak bij het publiek.

De afgelopen tien jaar hebben we consequent voortgebouwd op de fundamenten die we toen gelegd hebben.

En de balans is positief.

De ombouw van een magazijn naar een kleine, gezellige theaterruimte. Meer dan 2.500 cultuurliefhebbers voor onze bewerking van ‘Eén vloog over het koekoeksnest' én een bekroning met de Molse Cultuurprijs Cultuur. In amper twee jaar meer dan dertig acteurs op de planken en, het meest vers in het geheugen, een overdonderend ‘PVRG' in een gedreven regie van Gert Van Mechelen.

Je zou haast vergeten dat dit allemaal niet van zelf gebeurt. Het is ook en vooral het resultaat van hard werken en een breed draagvlak. En misschien zijn we daarin wel het meest gegroeid. Achter de schermen worden we vandaag de dag op sleeptouw genomen door krasse vijftigers als Frans en Fanny; op de scène is het dan weer het enthousiasme en de gretigheid van Anneke Van Herck (amper dertien maar nooit gezien) die ons inspireert tot de betere dingen.

Van één naar drie generaties op tien jaar tijd. Nooit hadden we dat in ‘94 durven dromen

VERHAAL
Het verhaal is even eenvoudig als ontroerend.
De zeventienjarige Johan Depoorter wordt verliefd op een meisje in zijn klas. Ze is knap, intelligent, bewogen én lief. Alleen ze heet Immihan en ze is Turks ... En al is ze van haar vierde in België en ook al voelt ze zich Vlaams en is het jonge stel tot over de oren verliefd, hun pad gaat niet over rozen. Ze moeten voortdurend vechten om hun liefde een plaats te geven in de verschillende werelden waarin ze zijn opgevoed. En als Yusuf Kelman, Immihan's vader, tijdens een vakantie in Turkije zijn dochter uiteindelijk beloofd aan de zoon van een goede vriend, lijkt het sprookje voorgoed voorbij ...

AUTEUR 
René Swartenbroekx (1935) is vooral bekend om zijn jeugdboeken.
Hij schreef 'De lege cel' in 1978. Het boek maakte onmiddellijk indruk. Amper een jaar later al werd het bekroond met de vijfjaarlijkse Lod.Lavkiprijs. In het onderwijs is het tot op de dag van vandaag 'verplichte' lectuur in de humaniora. Even bekend en uit dezelfde periode is 'Dit moet ik je vertellen'. Een geëngageerd verhaal over jongeren en drugs. Ook dit boek wordt in 1980 bekroond, ditmaal met de Mathias Kemp-prijs.

Bij het grote publiek zal zijn naam altijd verbonden blijven met de TV-reeks 'De kampioenen'. Swartenbroekx, de vader van 'Bieke' overigens, schrijft in de beginfase een aantal van de betere afleveringen die mee aan de basis liggen van de grote doorbraak van de meest populaire serie van de Vlaamse televisie ooit.

Veelzijdig, volks, geëngageerd, raak en ontroerend in zijn eenvoud. Hij zou best eens mogen gevierd worden, deze gemoedelijke Genkenaar. Volgend jaar op zijn zeventigste?

CAST
REGIE: Kris Luyckx
PRODUCTIEASSISTENTIE: Fanny Wouters

ACTEURS:
Yusuf: Joris Valgaeren
Fatma: Ingrid Verbruggen
Immihan: Doenja Berukof
Leo: Filip Kennis
Emma: Katrien Vanhemelen
Johan: Geert Van Gorp
Hilde: Anneke Van Herck
Madame social: Kathleen Verstraete

ACHTER DE SCHERMEN
Licht en geluid: Marc Geuens - Koen Maes - Fanny Wouters
Muzikale composities: Ronald Buersens
Decorbouw: Juul Wouters - Frans Maes - Mark Dekoninck - Door Hens - Louis Verstrepen - Gert Huysmans - Herman Jansen - Swa Peeters - Roger Vermeulen   
Decor- en zaalinrichting: Fanny Wouters - Myriam De Scheemaecker - Elise Cools - Mark Dekoninck - Toon Hens - Lou Uytterhoeven - Kim Verachtert - Ingrid Verbruggen - Karin Verbruggen
Toneelassistentie: Ingrid Verbruggen
Grime: Martine Peeters
Afficheontwerp: Fanny Wouters - Juul Wouters
Programmaboekje: Martine Peeters
PR: Lea Linten - Gilbert Dingenen
Tapverantwoordelijke: Ingrid Verbruggen
Webmaster: Juul Wouters
Steun en toeverlaat: Kris Luyckx

Met dank aan: Julia Alers - CIDEC nv - Erna Brijssinck kapsalon artistiek.